In mijn visie is duurzaamheid de belangrijkste innovatierevolutie van deze tijd. En in de laatste decennia is geen enkele innovatierevolutie succesvol gebleken als de politiek of de wetenschap het voortouw nam. Het bedrijfsleven moet dus de leiding nemen. Niet alleen om de planeet te redden, maar ook om de economie toekomstbestendig en gezond te maken/houden. Zodat we ook in de toekomst winst kunnen maken, en onze welvaart en welzijn kunnen behouden. Maar dat vereist wel dat het bedrijfsleven die rol pakt, in de volle breedte. Van start-ups en scale-ups, tot aan grote corporates en multinationals. Greenwashing is daarbij uit den boze, want dat gaat ten koste van het vertrouwen dat het bedrijfsleven juist moet claimen. Sterker nog, openheid over je worstelingen en mislukking is essentieel, want ondernemers moeten van elkaar leren om sneller vooruit te komen. Sectoroverstijgend samenwerken en onderling vertrouwen zijn belangrijk in de toekomsteconomie. Dan kan de overheid weer gewoon voorwaardenscheppend zijn en de consument volgend blijven. Wat mij betreft passen rechtszaken tegen Shell, de overheid en anderen niet, omdat dit juist het innovatievermogen, het ondernemerschap en de durf om zeep helpt, en duurzaamheid degradeert tot afvinklijstjes en ingewikkelde compliance-narigheid. Op belangrijke kantelpunten in de geschiedenis van de mensheid is het bedrijfsleven opgestaan om de maatschappij te ontwikkelen en verder te brengen. Denk aan de Gouden Eeuw, de industriële revolutie en de disruptieve opmars van internet en andere digitale technologieën. Het bedrijfsleven is als geen ander in staat om de ideale mix van kapitaal, technologie en leiderschap te vinden. Nu we klimaatverandering aan den lijve ondervinden door overstromingen en hittegolven moet het bedrijfsleven weer opstaan om verdienvermogen te borgen en een kwalitatief hoogwaardige leefwereld te blijven bouwen. Laat het bedrijfsleven de regisseur van zijn eigen Apollo-project zijn.